Pittige reis

Kriebels in mijn buik. Eenmaal achter de (elektronische) paspoort controle weet ik dat ik niet meer in mijn arm hoef te knijpen om te checken of alles wel echt is. Dit is de realiteit! Meteen begonnen met mijn Schiphol routine; geld pinnen, quest halen, slof sigaretten halen, koffie drinken, roken, rond kijken, roken en naar de gate. Zo langzamerhand weet ik mijn weg geblinddoekt te vinden :) De dag ervoor, zaterdag, had ik online ingecheckt en een stoel naast het raam uitgekozen. Ik kon natuurlijk niet zien wie mijn buurman/vrouw zou zijn, maar ik hoopte op het beste. Met een vlucht naar Hong Kong weet je nooit of je geluk of pech hebt... Het viel allemaal mee - hallo Franse buurman voor 10 uur. Have a pleasant flight!

Die van hem was prima, die van mij niet. Ik had gehoopt dat ik zo kapot was, en dat was ik, dat ik een aantal uren zou slapen zodat ik een beetje fris in Hong Kong aan zou komen. Niets was minder waar. Terwijl hij heerlijk lag te slapen heb ik misschien 2 uur mijn ogen dicht gehad. Daarentegen was het eten heerlijk, ontzettend aardige stewardessen en drie onwijs leuke films gezien. Pluim voor Cathay Pacific!

Toen ik het vliegtuig uit liep herkende ik de airport, gaf me een heel prettig gevoel. Papa en ik zijn in februari 2012 een weekje in Hong Kong geweest waardoor ik de stad en zijn trekjes al kende. Ik wist mijn weg zo te vinden! Tas gedropt in een locker en hop met de sneltrein de stad in. Ik moest tenslotte 16 uur tijd doodden alvorens de kist naar Sydney zou vertrekken. Korte samenvatting van een welgestelde zwerver? Koffie gedronken bij McDonald's, gelezen in Hong Kong Central Park, toeristen attractie "escalators" gedaan, manicure gepakt, op een bankje in slaap gevallen, weer naar McDonald's om een crab pineapple sandwich te nuttigen, 2 uur lang mensen gekeken in een van de drukste straten van Hong Kong, naar het terras boven op IFC mall gegaan (prachtig uitzicht!), weer in slaap gevallen en uiteindelijk een biertje gedronken met Joosje. Zij woont al 2 jaar daar en ik ken haar via een vriend van mij. Na het biertje heb ik weer de sneltrein gepakt. Op de luchthaven had ik WiFi en heb ik mijn laatste wachttijd gedood met een aflevering Penoza en een korte Skype date met papa en mama. Ik kon niet meer.....

Reis moeheid is de ergste vermoeidheid die er is en ik moest nog 8 uur vliegen. Aarrrrggghhhhh!!! Ook tijdens deze vlucht viel mijn buurman me alles mee, aardige Aziaat welke net als ik 6 van de 8 uur totaal in coma lag. We schrokken beide wakker van de intercom - "G'mornin ladies and gentleman, this is your captain speaking. We're twenty miles away from our destination Sydney. The weather is quite good - 23 degrees little bit of sun and sometimes a rainy shower - at least good for the bushfires. We wish you a pleasant stay in Sydney, thank you for flying Cathay Pacfic".

YEEHHEEESSS na twee dagen reizen kwam ik eindelijk veilig aan bij mijn eindbestemming. Nu nog de border security! Dat vond ik best spannend na alle horror verhalen gezien te hebben op tv. De tv makers hebben ons allen goed voor de gek gehouden; 1. de airport en de douane controle is 4x zo klein dan weergegeven wordt op tv, 2. de douaniers zijn super aardig, 3. totaal geen wacht rijen, 4. geen honden, 5. niemand werd uit de rij gehaald voor een extra check up, 6 zo strikt zijn ze niet (ik kreeg korting op mijn ingevoerde sigaretten ipv uitgeblaft te worden). Even om alles recht te trekken, ik had één slof bij me terwijl maar 5 pakjes zijn toegestaan. Echte eilanders! Alle regels moeten net een tikkie anders zijn dan de rest in de wereld.

Been there, done that. Nu racen met mijn koffer kar naar de uitgang, Lianne stond mij namelijk op te wachten! Super fijn om elkaar weer te zien, voelde als vanouds. Er bekroop mij even het gevoel dat ik op vakantie was.... IT'S NOT MATE!

Belangrijke taak nummer 1 was een ozzie nummer aanschaffen. Letterlijk 10 meter naast de uitgang was er een soort "KPN" winkel waar ik, na $30 afgetikt te hebben, dolgelukkig naar buiten liep met mijn nieuwe nummer. Ik heb hier zelfs 3G! We hebben samen een koffie'tje gedaan en de taxi gepakt naar "ons" onderkomen voor de aankomende 3 weken. In de taxi voelde alles toch weer even onwerkelijk. Het avontuur gaat daadwerkelijk beginnen, ben benieuwd wat er allemaal komen gaat!!