Voorbereidingen?!?!

Oei, het was zaterdag 19 oktober 14.00 uur en ik moest nog beginnen met pakken. Met een brakke kop wel te verstaan want de vele afscheidspartijtjes waren soms in 5D. Spanning? Zenuwen? Nee. Vooral het woord "onwerkelijk" speelde door mijn hoofd. Maar het was toch echt zo ver.... De aanloop naar het grote avontuur verliep verwarrend en gestresst. Verwarrend? "Doe ik volgende week wel, ohnee dan ben ik hier niet meer." Gestresst? "Die rabies inenting kan ik je niet geven, daar ben je veel te laat mee." Ohja, een reis moet je VOORUIT plannen... Haha

Op woensdag 9 oktober m'n laatste officiële werkdag. Voor mijn vervanger lag er een overdracht klaar van 50 kantjes. Ondanks de overlap van een maand was dit toch echt nodig met alle veeleisende opdrachtgevers. Als afsluiter en om de controle te houden (ik moest en zou het perfect achter laten) hebben we geluncht met alle account managers om de overdracht ook nog mondeling door te nemen. Direct na de lunch doorgereden naar m'n laatste afspraak met mijn "favo" opdrachtgever (NOT); het was een hele bevrijding. Doei! Doooeeiii! DOEI. Rond 1700 uur weer terug op kantoor waar ik werd verwelkomd met een biertje. M'n laatste officiële IW uur was zojuist ingegaan. PROOST! Dank voor de leerzame, keiharde lessen en de giftig makende woorden dynamisch & flexibel. Die dichttrekkende deur om 18.00 uur was onwerkelijkheidsgevoel nummer 1.

Bij een vertrek hoort anno 2013 ook een afscheidsfeestje. Café De Parel in de Westerstraat moest er zaterdag 12 oktober aan geloven. Met een man of 40 een geweldig (hotelschool reünie'tje) feestje gehad! Enorm verwend met allemaal leuke cadeau's :) Uiteindelijk met een stel geëindigd in het bekende Jordaanse café Nol. Blij dat ik zonder kleerscheuren thuis gekomen ben. Zondags ging ik lunchen met JJ en bovenal relaxt genieten van mijn laatste Sunday Funday in Nieuw-Vennep. Tenminste in 2013 ;)

De maan- en dinsdag waren de start up met pakken dagen. Letterlijk alle kleding die ik had tevoorschijn gehaald en drie container zakken gelabeld met 'winter', 'zomer' & 'verkoop'. Sorteren die handel! Omdat ik nog best wat bonnen had en "afscheids" geld had ontvangen, heb ik dinsdag de Kalverstraat onveilig gemaakt. Resultaat; mini back pack, zonnebril, 6 shirts, 1 trui, paarse mascara en schoenen. Langzaam aan kreeg m'n koffer een beetje vorm - lees; een grote hoop kleding waarvan de schifting nog lang niet gedaan was. Ach, de eerste stap was gezet.

Woensdag was Den Haag dag. Eerst even een kopje koffie gedronken met een vriendje van Lianne, daarna met Sarah geborreld en 's avonds langs de vader van Lianne. Daar lag een cadeau'tje klaar want Lianne is 30 oktober jarig. De avond geëindigd met LuCo (lustrum commissie) om de dispuutsvakantie van 2015 te bespreken. Lachen, gieren, brullen ondanks dat het nog zo ver weg is.

Op donderdag moest ik al om 11.00 uur in Amsterdam zijn om de laatste vriendinnetjes gedag te zeggen. Het was heel gezellig en na ze beide huilend in m'n armen te hebben genomen kroop onwerkelijkheidsgevoel nummer 2 naar boven. Ohja, ik ze zie een jaar niet! Later die middag ben ik naar kantoor gegaan om de laatste vragen die er waren te beantwoorden. Het viel me alles mee! Rond 1800 uur bij Mariska achterop de scooter op weg naar mijn IW afscheid. Heerlijk gegeten, genoten van alle mooie woorden en complimenten om vervolgens met mijn diehard collega's weer te eindigen in café Nol. Ik geloof dat ik scheel keek rond een uur of 1, haha... Waardig afscheid!

Vrijdag werd de meest pijnlijke dag - de inentingen. Zoals vele van jullie weten ben ik voor weinig dingen bang maar prikken..... Brrrr, het zweet breekt mij al uit als ik er over nadenk! Gelukkig waren er twee lichtpuntjes; mama ging mee en de prikdokter was super aardig. Voor ik het wist stond ik buiten met drie shots anti flu in m'n armen. Met papa en mama gegeten om vervolgens 's avonds in de auto te stappen op weg naar Oss. Een van mijn beste vriendinnen was jarig en dat moest natuurlijk gevierd worden. Een top avond à la "Los in Oss" gehad - als je schuddebuikend op de dansvloer wilt staan moet je hier een keer uitgaan.

En toen was het zaterdag 19 oktober..... Ehh, tsjah, hmm, wat? Morgen vertrekdag! Rond een uur of 14.00 had ik al een half uur gestaard naar die stapel kleding op mijn koffer. Hop actie in de taxi! Met een beetje pak hulp van moeders was ik er 's avonds om 20.00 uur klaar voor. Fles champi werd open getrokken, ik kreeg nog een paar wijze lessen mee, soort triviant gespeeld (leek wel oudejaarsavond) om vervolgens in bed te kruipen. Totaal geen besef dat ik nog geen 24 uur later in Hong Kong zou arriveren.

Zondagochtend ging om 08.00 uur de wekker om de laatste dingen te pakken. Natuurlijk dubbel gecheckt of ik alles wel bij me had en last minute dingetjes in de tas gegooid. Daar gingen we, in de trein op weg naar Schiphol. Voor wie ook alweer?!?! Haha... De dag van de waarheid. Na de koffer geseald te hebben werden we hartelijk verwelkomd door twee promotie dames ingehuurd door Schiphol. Deze parmantige ladies zongen een zoet liedje en maakte een leuke afscheidsfoto van ons vieren (de enige trwns die ik heb meegenomen). Na meerdere dikke zoenen en knuffels begon de reis nu toch echt...... It's fo real; bye bye zwaai zwaai! Tot volgend jaar :)